Dodatki do żywnościto substancje dodawane do żywności podczas przetwarzania lub przygotowania w celu poprawy pewnych właściwości lub konserwacji żywności. Spełniają różne funkcje, takie jak poprawa smaku, tekstury, wyglądu czy trwałości produktu spożywczego. Dodatki do żywności mogą być naturalne lub syntetyczne i przed zatwierdzeniem do użytku przechodzą rygorystyczne oceny bezpieczeństwa.
Oto kilka typowych rodzajów dodatków do żywności:
Konserwanty: Dodatki te zapobiegają psuciu się i hamują rozwój bakterii, drożdży i pleśni. Przykłady obejmują benzoesany, sorbiniany, siarczyny i azotyny.
Wzmacniacze smaku: Dodatki te wzmacniają lub modyfikują smak i aromat żywności. Najbardziej znanym wzmacniaczem smaku jest glutaminian sodu (MSG). Inne przykłady obejmują inozynian disodowy i guanylan disodowy.
Barwniki: Barwniki spożywcze dodaje się w celu wzmocnienia lub przywrócenia koloru produktów spożywczych. Mogą być naturalne lub syntetyczne. Przykłady obejmują karotenoidy, chlorofil i barwniki syntetyczne, takie jak tartrazyna (żółty 5) i czerwień Allura (czerwony 40).
Słodziki: Dodatki te zapewniają słodycz żywności bez dodawania kalorii lub z mniejszą ilością kalorii niż cukier. Przykłady obejmują aspartam, sacharynę, sukralozę i stewię.
Emulgatory: Emulgatory pomagają mieszać składniki, które w przeciwnym razie by się rozdzieliły, takie jak olej i woda. Są powszechnie stosowane w przetworzonej żywności, takiej jak majonezy, sosy sałatkowe i wypieki. Przykłady obejmują lecytynę, mono- i diglicerydy oraz polisorbaty.
Stabilizatory i zagęstniki: Dodatki te pomagają zachować konsystencję, teksturę i stabilność produktów spożywczych. Przykłady obejmują karagen, gumę ksantanową i pektynę.
Przeciwutleniacze: Przeciwutleniacze dodaje się do żywności, aby zapobiec lub opóźnić utlenianie tłuszczów i olejów, co może prowadzić do jełczenia. Typowe przykłady obejmują tokoferole (witamina E), kwas askorbinowy (witamina C) i butylowany hydroksyanizol (BHA).
Substancje przeciwzbrylające: Dodatki te zapobiegają zbrylaniu się lub zbrylaniu substancji sproszkowanych lub granulowanych. Przykłady obejmują dwutlenek krzemu, krzemian wapnia i stearynian magnezu.
Należy pamiętać, że dodatki do żywności podlegają rygorystycznym regulacjom i testom w celu zapewnienia ich bezpieczeństwa spożycia. Organy regulacyjne w różnych krajach, takie jak Agencja ds. Żywności i Leków (FDA) w Stanach Zjednoczonych i Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności (EFSA) w Europie, ustalają wytyczne i dopuszczalne limity stosowania dodatków do żywności.
